ΦΑΓΟΠΥΡΟ

Η λέξη φαγόπυρο (αγγλικά: buckwheat) προέρχεται από τις λέξεις fagus (ελληνικά «φηγός», μια ονομασία της οξυάς) και «πυρός» που σημαίνει σιτάρι.

Το φαγόπυρο είναι ένα ψευδοδημητριακό. Δηλαδή, μοιάζει με δημητριακό, αλλά δεν ανήκει στην οικογένεια των δημητριακών, τα λεγόμενα αγρωστώδη, αγρωστίδες ή ποοειδή. Για την ακρίβεια, θα λέγαμε ότι είναι κάτι μεταξύ ρυζιού (στον τρόπο που βράζεται και στη γεύση) και πυραμιδοειδούς φακής (στην εμφάνιση).
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι στα ρώσικα το αποκαλούν «γκρέτσκα» που σημαίνει «ελληνικό». Είναι ιδιαίτερα θρεπτικό καθώς περιέχει 18% πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας καθώς και σίδηρο, ψευδάργυρο, σελήνιο, ρουτίνη και τανίνες. Θεωρείται εξαιρετική τροφή για όσους έχουν θέμα χοληστερίνης. Επίσης, δεν περιέχει γλουτένη και τρώγεται από όσους πάσχουν από κοιλιοκάκη.

Παρασκευή

Πλένουμε καλά το φαγόπυρο σε μία σίτα. (Η αναλογία νερού/φαγόπυρου είναι δύο προς ένα. Δηλαδή, δύο μέρη νερού και ένα μέρος φαγόπυρο.) Βάζουμε το νερό να βράσει. Στη συνέχεια προσθέτουμε το πλυμένο φαγόπυρο και χαμηλώνουμε τη φωτιά σε επίπεδο χαμηλού βρασμού. Μπορούμε να βάλουμε αλάτι σε αυτή τη φάση αλλά προσωπικά προτιμώ να το βάζω στο τέλος (έτσι καλύπτουμε και όλα τα γούστα καθώς ο καθένας βάζει όσο θέλει). Βάζουμε το καπάκι σχεδόν να κλείνει την κατσαρόλα. Σε δέκα λεπτά κλείνουμε το μάτι, σκεπάζουμε τελείως το καπάκι και το αφήνουμε ακόμη για 10 ή περισσότερα λεπτά. Είναι έτοιμο.